Jakkie. Doen verpleegkundigen dat echt? Mensen wassen in de zorg. Als ze naar het toilet zijn gegaan de billen afvegen? Uhh ja. Doe jij toch ook bij jezelf? En als je zo ziek bent dat je het niet meer zelf kan, zou jij het ook waarderen als iemand het bij jou doet. Toch? Althans ik wel. Alleen dan alstublieft niet mijn collega’s, dat zou awkward zijn (al zou ik dan wel de beste zorg krijgen die er is).

Ik zeg altijd voor de gein dat ik meer geslachtsdelen heb gezien dan een prostitué. Als ik een dienst werk, zie ik er altijd minimaal wel één. Van een katheter inbrengen, een katheter fixeren of controleren tot iemand omkleden. Of ja. Inderdaad die billen wassen in de zorg, of naar het toilet toebrengen. Maar is dat nou eng die eerste keer? Of vies? Ik probeer je mee te nemen.

Mijn eerste keer was in het verzorgingstehuis van Laurens op de afdeling psychogeriatrie. In mijn eerste jaar van de HBO-V moesten we twee weken fulltime stage lopen. Bij verpleegtechnische vaardigheden hadden we al wel geoefend op een pop, de technieken geleerd en zelfs in de boeken had ik er wat over gelezen.

De eerste keer was helemaal niet eng of raar of vies of wat anders. Ik stond in de kamer samen met mijn begeleider en keek gewoon toe hoe zij het deed. Natuurlijk had ik al wel mijn handschoenen aan, maar ik had geen flauw idee waar te beginnen en ik wilde vooral mijn begeleider niet tot last zijn (of iets fout/ongepast doen bij de patiënt). Zij zag mij verlegen toekijken en vertelde mij wat ik kon doen. We wasten samen een bedlegerige vrouw. Draaide haar, waste haar rug, waste de onderkant en de achterkant. Naast het bed stonden twee waskommen. Zo was deze verpleegkundige het gewend om te doen. Een waskom met zeep, een waskom zonder zeep. Ik waste als eerst enkel een beetje de rug en de buik met zeep. En zo was die eerste keer iemand wassen in de zorg zo voorbij. De keer hierna durfde ik al meer en al snel wordt het wassen van een patiënt routine werk. Je vind handigheidjes, trucjes, en uiteindelijk, juist doordat ik het zelf niet meer gênant vond, werd het voor mij én voor de patiënt, ook niet meer ongemakkelijk.

Ik kan je wel vertellen dat mijn minst favoriete handeling het wassen van een patiënt is. Geef mij maar acute en hectische situaties. Maar het wassen is ook een onderdeel van het vak. En.. je kan hiermee iemand zijn dag goed laten beginnen. Niets is fijner dan je schoon voelen als je een nacht hebt lopen zweten in je bed omdat je ziek bent.

Het belangrijkste is om de patiënt op zijn of haar gemak te stellen. Als je de situatie omdraait zou jij het denk ik ook wel moeilijk vinden als iemand jou moet wassen. Sommige patiënten kunnen zich hier in één keer aan overgeven. Bijvoorbeeld bij een grote geplande operatie, als ze al eerder in het ziekenhuis gelegen hebben of als ze er gewoon geen moeite mee hebben. Maar, ik denk dat de meeste mensen toch wel op hun privacy gesteld zijn.

Dan dat wassen. Het liefste douche ik een patiënt. Scheelt een hoop gedoe met waskommen of warme doekjes. Je bent zo klaar en enkel de douche is nat (dus niet het bed of de grond). Als dit niet kan, dan kan je voor de stoel naast het bed kiezen. In sommige gevallen moet je een patiënt met twee mensen wassen. Gedeelde smart is halve smart zeggen ze dan, toch?

Heb jij nog specifieke vragen of wil jij je eerste keer wassen delen? Schrijf het hieronder!