De lente is begonnen. Inmiddels is heel Nederland gewend geraakt aan thuiswerken en afstand houden, `Quarantaine’ en ‘Corona’ zijn onderdeel geworden van ons dagelijks vocabulaire. Met het mooie weer en de fluitende vogels is de drang om in grote getalen het park, het bos of het strand op te zoeken moeilijk te weerstaan. Desalniettemin hoop ik dat de ‘balkonlanden’ voorlopig ieders favoriete bestemming blijven. Steeds meer mensen worden van dichtbij geconfronteerd met het Coronavirus en de impact die het heeft. Wij als verpleegkundigen in het bijzonder: met hart en ziel zorgdragend voor de zieke patiënt die wordt binnengebracht.

Verpleegkundige Zorg tijdens Corona: wat zijn de mogelijkheden?

Het is alweer een maand geleden dat de eerste twee verpleegafdelingen werden ingericht als Corona cohortafdeling in ons ziekenhuis. Voor de verpleegkundigen werkzaam op deze afdelingen was dit spannend, onzeker en kostte het tijd om te wennen aan de nieuwe situatie. De fysieke beperking van het continu werken in strikte isolatie en het onzekere ziekteverloop van het corona virus bij patiënten waren pittig. Daarnaast waren er veel vragen: Gaan we Italië achterna en moeten er met vliegende vaart nieuwe corona afdelingen ingericht worden? Hoe lang duurt dit nog?

Middelen en maatregelen om het Coronavirus te lijf te gaan lieten in elk geval niet lang op zich wachten. In een – haast militaristische – operatie is er binnen enkele dagen een triagetent opgezet. Op de parkeerplaats van de SEH worden patiënten gezien door de SEH verpleegkundige, de arts en wordt er lab en een keelkweek afgenomen. Ook wordt er in een mobiele CT-scan een scan van de longen gemaakt. Met deze scan kunnen we al in een vroeg stadium afwijkingen aan de longen zien die mogelijk kunnen duiden op besmetting met het Corona virus.

Verpleegkundige Zuster Maaike biedt veiligheid en vertrouwen

Hoewel de techniek een essentiële rol speelt, is de mens die de techniek bedient nog velen malen belangrijker. Verpleegkundigen uit het hele ziekenhuis worden ingezet om samen te vechten tegen het Coronavirus. Het is mooi om te zien dat er elke dag weer een nieuw samengesteld team in de triage tent staat met disciplines vanuit het hele ziekenhuis. Van verpleegkundigen, fysiotherapeuten en OK-medewerkers tot medisch studenten. Allemaal met hetzelfde doel voor ogen, ondanks alle belemmeringen. Door een spatbril heen laten zien dat je er voor iemand bent. Een persoonlijk praatje maken, geruststellen en laten weten dat ze bij ons in goede handen zijn doet vaak goed bij de zieke, benauwde en soms angstige patiënten die binnenkomen.

De eerste kleine lichtpuntjes dienen zich aan. De laatste nachten op de SEH, nu begin april, lijken rustiger te zijn. Er worden minder patiënten opgenomen. De eerste patiënt op de Intensive Care in ons ziekenhuis is na 20 dagen op de Intensive Care van de beademing af. Dat geeft hoop. Voorzichtig aan durven deskundigen landelijk te benoemen dat de curve wat lijkt af te vlakken, de incidentie neemt voor het eerst af in plaats van toe. Hoewel ik van nature optimistisch ben maak ik me ook zorgen over de collateral damage. Dat is een term die binnen defensie wordt gebruikt voor ‘bijkomende schade’. Niet-Corona patiënten melden zich namelijk weinig op de SEH. Dus: wat staat ons te wachten als we deze pandemie straks onder controle hebben?

Wat er ook komen gaat: ik heb vertrouwen in jou. Ik ben trots en vind het mooi om te zien hoe zoveel zorgprofessionals en alle disciplines samenwerken en zich dubbel en dwars inzetten. Samen zoeken we naar mogelijkheden en streven we naar kwaliteit van zorg voor onze patiënten.